Opis:

Zabieg polega na całkowitym (radykalnym) usunięciu prostaty oraz pęcherzyków nasiennych jak również węzłów chłonnych otaczających rejon miednicy mniejszej, po usunięciu prostaty zostaje odtworzona ciągłość dróg moczowych poprzez wykonanie zespolenia pęcherza moczowego z cewką.

Wskazania:

Nowotwór prostaty (gruczoł krokowy, stercz)

Metoda:

Technika laparoskopowa, polegająca na wytworzeniu kilku niewielkich cięć skórnych na powierzchni brzucha, w których umieszczone są specjalne urządzenia tzw. troakary umożliwiające wprowadzenie do wnętrza ciała pacjenta cienkich narzędzi chirurgicznych oraz kamery, dzięki którym można przeprowadzić zabieg. Podczas zabiegu jama brzuszna zostaje wypełniona dwutlenkiem węgla w celu wytworzenia „przestrzeni roboczej”. Pod koniec operacji wycięte narządy usuwane są z wnętrza jamy brzusznej w specjalnym worku laparoskopowym, które następnie zostają wysłane do badania histopatologicznego.

Zalety techniki laparoskopowej:

• Krótszy czas hospitalizacji
• Mniejszy odsetek powikłań
• Brak rozcinania powłok brzusznych
• Mniejszy ból pooperacyjny
• Szybsza rekonwalescencja

Znieczulenie:

Ogólne dotchawicze (pacjent całkowicie uśpiony)

Ilość dni spędzonych w szpitalu:

ok. 3 doby

Czas trwania operacji:

2- 3 godziny

Ewentualne możliwe powikłania, to m.in:

• Zaburzenia trzymania moczu
• Krwawienia
• Zaburzenia wzwodu prącia
• Zwężenie/nieszczelność zespolenia cewkowo-pęcherzowego
• Zakażenie układu moczowego
• Uszkodzenie jelita grubego
• Powikłania związane z operacją i znieczuleniem
• Konwersja do operacji otwartej – w przypadku zabiegów laparoskopowych

Z dokładnym przebiegiem operacji, wskazaniami, czy ewentualnymi powikłaniami pacjent zapoznaje się na konsultacji kwalifikującej do zabiegu, na której może wraz z lekarzem dokładnie omówić wszystkie nasuwające się pytania jak i wątpliwości. Dodatkowo każdy pacjent wypełnia tzw. „świadomą zgodę na przeprowadzenie zabiegu”, w której znajdują się wszystkie niezbędne informacje związane z planowanym zabiegiem. Rodzaj zabiegu oraz technika jest w każdym przypadku rozpatrywana indywidualnie.

Opis:

Zabieg polega na całkowitym (radykalnym) usunięciu nerki, a także wszystkich otaczających tkanek, torebki tłuszczowej, czasami również nadnercza lub regionalnych węzłów chłonnych.

Wskazania:

Nowotwór nerki

Metoda:

Technika laparoskopowa, polegająca na wytworzeniu kilku niewielkich cięć skórnych na powierzchni brzucha, w których umieszczone są specjalne urządzenia tzw. troakary umożliwiające wprowadzenie do wnętrza ciała pacjenta cienkich narzędzi chirurgicznych oraz kamery, dzięki którym można przeprowadzić zabieg. Podczas zabiegu jama brzuszna zostaje wypełniona dwutlenkiem węgla w celu wytworzenia „przestrzeni roboczej”. Pod koniec operacji wycięte narządy usuwane są z wnętrza jamy brzusznej w specjalnym worku laparoskopowym.

Zalety techniki laparoskopowej:

• Krótszy czas hospitalizacji
• Mniejszy odsetek powikłań
• Brak rozcinania powłok brzusznych
• Mniejszy ból pooperacyjny
• Szybsza rekonwalescencja

Znieczulenie:

Ogólne (narkoza - pacjent całkowicie uśpiony)

Ilość dni spędzonych w szpitalu:

ok. 5 dni

Ewentualne możliwe powikłania, to m.in:

• Krwawienie
• Wyciek z drenu
• Niewydolność nerki przeciwległej
• Uszkodzenie narządów sąsiadujących
• Przepuklina pooperacyjna
• Zakażenie rany pooperacyjnej
• Powikłania związane z operacją i znieczuleniem
• Konwersja do operacji otwartej – w przypadku zabiegów laparoskopowych

Z dokładnym przebiegiem operacji, wskazaniami, czy ewentualnymi powikłaniami pacjent zapoznaje się na konsultacji kwalifikującej do zabiegu, na której może wraz z lekarzem dokładnie omówić wszystkie nasuwające się pytania jak i wątpliwości. Dodatkowo każdy pacjent wypełnia tzw. „świadomą zgodę na przeprowadzenie zabiegu”, w której znajdują się wszystkie niezbędne informacje związane z planowanym zabiegiem. Rodzaj zabiegu oraz technika jest w każdym przypadku rozpatrywana indywidualnie.

Opis:

Zabieg polega na organooszczędnej resekcji (wycięcia) zmiany w nerce, gdzie usuwa się jedynie guz nerki wraz z fragmentem tkanki tłuszczowej z jego okolicy, pozostawiając zdrową tkankę nerki.

Wskazania:

Guz nerki

Metoda:

Technika laparoskopowa, polegająca na wytworzeniu kilku niewielkich cięć skórnych na powierzchni brzucha, w których umieszczone są specjalne urządzenia tzw. troakary umożliwiające wprowadzenie do wnętrza ciała pacjenta cienkich narzędzi chirurgicznych oraz kamery, dzięki którym można przeprowadzić zabieg. Podczas zabiegu jama brzuszna zostaje wypełniona dwutlenkiem węgla w celu wytworzenia „przestrzeni roboczej”. Pod koniec operacji wycięte narządy usuwane są z wnętrza jamy brzusznej w specjalnym worku laparoskopowym, które następnie zostają wysłane do badania histopatologicznego.

Zalety techniki laparoskopowej:

• Krótszy czas hospitalizacji
• Mniejszy odsetek powikłań
• Brak rozcinania powłok brzusznych
• Mniejszy ból pooperacyjny
• Szybsza rekonwalescencja

Znieczulenie:

Ogólne (narkoza - pacjent całkowicie uśpiony)

Ilość dni spędzonych w szpitalu:

ok. 5 dni

Ewentualne możliwe powikłania, to m.in:

• Krwawienie
• Nefrektomia
• Uszkodzenie narządów sąsiednich
• Niewydolność nerek
• Powikłania związane z operacją i znieczuleniem
• Konwersja do operacji otwartej – w przypadku zabiegów laparoskopowych

Z dokładnym przebiegiem operacji, wskazaniami, czy ewentualnymi powikłaniami pacjent zapoznaje się na konsultacji kwalifikującej do zabiegu, na której może wraz z lekarzem dokładnie omówić wszystkie nasuwające się pytania jak i wątpliwości. Dodatkowo każdy pacjent wypełnia tzw. „świadomą zgodę na przeprowadzenie zabiegu”, w której znajdują się wszystkie niezbędne informacje związane z planowanym zabiegiem. Rodzaj zabiegu oraz technika jest w każdym przypadku rozpatrywana indywidualnie.

Opis:

Zabieg polegający na radykalnym (całkowitym) usunięcia pęcherza moczowego wraz ze zlokalizowanym w nim nowotworem. Wraz z pęcherzem usuwa się u mężczyzn prostatę i pęcherzyki nasienne, natomiast u kobiet macicę wraz z szyjką i przydatkami oraz z częścią pochwy.  Ponadto usuwane  są węzły chłonne miednicy mniejszej. Ostatnim  etapem zabiegu jest wytworzenie odprowadzenia moczu.

Metody odprowadzenia moczu na zewnątrz po usunięciu pęcherza moczowego:

• Obustronna przetoka moczowodowo-skórna (ureterocutaneostomia)
• Tzw. odprowadzanie moczu sposobem Brickera
• Zastępczy pęcherz jelitowy

Wskazania:

Rak pęcherza moczowego

Metoda:

Technika laparoskopowa, polegająca na wytworzeniu kilku niewielkich cięć skórnych na powierzchni brzucha, w których umieszczone są specjalne urządzenia tzw. troakary umożliwiające wprowadzenie do wnętrza ciała pacjenta cienkich narzędzi chirurgicznych oraz kamery, dzięki którym można przeprowadzić zabieg. Podczas zabiegu jama brzuszna zostaje wypełniona dwutlenkiem węgla w celu wytworzenia „przestrzeni roboczej”. Pod koniec operacji wycięte narządy usuwane są z wnętrza jamy brzusznej w specjalnym worku laparoskopowym.

Zalety techniki laparoskopowej:

• Krótszy czas hospitalizacji
• Mniejszy odsetek powikłań
• Brak rozcinania powłok brzusznych
• Mniejszy ból pooperacyjny
• Szybsza rekonwalescencja

Znieczulenie:

Ogólne (narkoza - pacjent całkowicie uśpiony)

Ilość dni spędzonych w szpitalu:

ok. 3-7 dni

Czas trwania operacji:

ok. 4-6 godzin

Ewentualne możliwe powikłania, to m.in:

• Krwawienie
• Uszkodzenie narządów sąsiednich
• Infekcja układu moczowego
• Rozejście się zespolenia jelitowego
• Nietrzymanie moczu
• Niedrożność przewodu pokarmowego (w przypadku wykorzystania fragmentu jelita do odprowadzania moczu)
• Powikłania związane z operacją i znieczuleniem
• Konwersja do operacji otwartej – w przypadku zabiegów laparoskopowych

Z dokładnym przebiegiem operacji, wskazaniami, czy ewentualnymi powikłaniami pacjent zapoznaje się na konsultacji kwalifikującej do zabiegu, na której może wraz z lekarzem dokładnie omówić wszystkie nasuwające się pytania jak i wątpliwości. Dodatkowo każdy pacjent wypełnia tzw. „świadomą zgodę na przeprowadzenie zabiegu”, w której znajdują się wszystkie niezbędne informacje związane z planowanym zabiegiem. Rodzaj zabiegu oraz technika jest w każdym przypadku rozpatrywana indywidualnie.

• RIRS jest to zabieg operacyjny polegający na usuwaniu kamieni nerkowych metodą laserową, (Retrograde Internal Surgery).

• KORZYŚCI Z ZABIEGU:

- pacjent jeszcze tego samego dnia może zostać wypisany do domu
- podczas wykonywania zabiegu RIRS nie dokonuje się żadnych nacięć skóry !
- po zabiegu pacjent nie odczuwa bolesnego pozbywania się kamieni
- stosowany podczas operacji laser holmowy jest w stanie skruszyć nawet najtwardsze złogi, rozbijając je w drobny pył
- podczas 1 zabiegu można jednoczasowo usunąć kilka złogów kamieni z jednej lub obu nerek.

• WSKAZANIA DO ZABIEGU: 

Zabieg przeznaczony jest dla osób z rozpoznaną kamicą układu moczowego. Dzięki metodzie z wykorzystywaniem nowoczesnej technologii mamy możliwość usunąć kamienie o wielkościach nawet kilkumilimetrowych z obu nerek podczas jednego zabiegu. 

• OPIS ZABIEGU: 

Zabieg urologiczny RIRS jest to małoinwazyjna metoda wykorzystująca najnowocześniejszą technologię endoskopową i laserową, dzięki której możemy rozkruszyć nawet najtwardsze złogi. Użycie giętkiego ureterorenoskopu umożliwia dotarcie do każdego miejsca układu kielichowo – miedniczkowego nerki. Technika ta służy do leczenia kamicy nerek i górnego odcinka moczowodów. Możliwa jest także precyzyjna ocena śluzówki pęcherza moczowego, moczowodów i nerek, co pozwala na diagnostykę i leczenie raka układu moczowego we wczesnym stadium zaawansowania. Podczas wykonywania zabiegów RIRS nie dokonuje się żadnych nacięć skóry.

• PRZYGOTOWANIE DO ZABIEGU:

Pacjenci w pierwszej kolejności odbywają konsultacje ze specjalistą podczas, których powinni posiadać dotychczasową dokumentacją medyczną. Następnie przed zabiegiem wykonywana jest tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy z kontrastem, która pozwala  potwierdzić diagnozę oraz ocenić jakość złogu w celu oszacowania skali trudności zabiegu. Kolejnym niezbędnym badaniem, które powinno zostać wykonane przed zabiegiem rozbijania kamieni w nerce jest posiew moczu.

Przewidywany czas trwania zabiegu to 30-120 minut w trybie jednego dnia. 

• PRZECIWWSKAZANIA:

1. zakażenie układu moczowego

2. ciąża

3. więcej informacji o przeciwwskazaniach udziela specjalista podczas konsultacji. W przypadku ich wystąpienia lekarz zaleca odpowiednie leczenie i wyznacza przewidywany termin zabiegu.

• Uretroplastyka to sposób leczenia zwężeń cewki moczowej, przy użyciu błony śluzowej pobranej z wewnętrznej części policzka lub bocznej powierzchni języka (buccal mucosal graft – BMG, lingual mucosal graft – LMG).

Na czym polega zabieg:

Plastyka zespoleniowa cewki z uzupełnieniem przeszczepem śluzówki policzka (Augmented anastomotic BMG urethroplasty) pozwala na odtworzenie ciągłości cewki po wycięciu nawet 4-5cm zwężenia cewki. Wykonać ją można po wycięciu zwężonego, zwłókniałego odcinka cewki, jeśli beznapięciowe zespolenie obu końców jest niemożliwe ze względu na napięcie kikutów i obawę o niedokrwienie zespolenia. Oba kikuty cewki nacinane (zespatulowane) są po tej samej, grzbietowej stronie. Brzuszna część obwodu cewki zostaje połączona szwem, a dno odtworzonej cewki, w kształcie rombu, po zespatulowanej stronie uzupełnione zostaje przeszczepem śluzówkowym.

Materiał video z sali operacyjnej Szpitala GeoMedical z przeprowadzonego zabiegu URETROPLASTYKI (Oglądaj od minuty 00:14:00)

• Żylaki powrózka nasiennego laparoskopowo
• Plastyka zwężeń miedniczkowo-moczowodowego laparoskopowo
• Cystektomia radykalna otwarta
• Nefrektomia radykalna otwarta
• TUR-B - przezcewkowa resekcja guza pęcherza moczowego
• TURP - przezcewkowa elektroresekcja prostaty
• URSL - uretrorenoskopia z litotrypsją
• PCNL
• TUIP - przezcewkowe nacięcie prostaty
• Nefrostomia
• oraz wiele innych